Launin sem borga ekki reikningana gera þetta þess virði

Hvað er að manni að vera læra hjúkrun?

 Þessari spurningu get ég ekki svarað og hef þó spurt mig oftar en einu sinni  í gegnum tíðina... nema það að ég vil gefa af mér þar sem ég get.

Gæti t.d.  ekki unnið bak við skrifborð allan daginn .... en ekki eru það launin sem drógu mann af stað, nema auðvitað þau sem maður fær frá þakklátum skjólstæðingum, slík „laun" ylja manni um hjartaræturnar en borga ekki reikningana samt... þeirra vegna heldur maður þetta þó út og gerir vinnuna þess virði ásamt því að maður vonast til að ástandið batni ...svona áður en maður tekur endanlega ákvörðun að flytja úr landi.  

Í fyrrakvöld fékk ég eitt slíkt komment sem er eitt það besta af mörgum  sem hef fengið .. það snerti við strengjunum mínum og þó ég hafi sinnt þessum einstakling "ómeðvitað" þannig lagað... bara eins og ég geri...þá mun ég hér eftir hafa þessi "sjálfsögðu" atriði ávallt í huga þegar ég sinni mínum skjólstæðingum í framtíðinni...

Þetta kom frá skjólstæðing sem þarf að þiggja mjög mikla aðstoð og eðlilega er fólk missátt við að verða svo mikið öðrum háð... en hún gaf mér kredit sem mun nýtast mér til áframhaldandi góðra verka sem felast í framkomu og HVERNIG hlutir eru bæði sagðir og gerðir....Munum öll sem eitt sem störfum við þjónustu á öllum stigum og ekki síst þar sem við höfum brothættar, viðkvæmar sálir á okkar ábyrgð sem þurfa svo oft að kyngja stoltinu sem þó þykir sjálsfsögð mannréttindi að halda...já, munum...að þeir sem segja lítið og sjaldan...það er fólk sem oft tekur MEST eftir hvað við segum, hvernig við segjum það og hvernig við komum fram..

Það eru þessi ÓYRTU tjáskipti sem skipta svo miklu máli líka.... fékk pínu illt í hjartað þegar hún sagði mér með tárin í augunum hve misjafn það er að þurfa  þiggja það að láta mata sig...semsagt hvað þeir einstaklingar sem eru að mata gera það á misjafnan hátt, sumir jafnvel þannig að fólk missir matarlystina..

Gleymum ekki að verðum að mæta fólki þar sem það er statt og gefa tíma og góða nærveru.. mikilvægt að við sem erum að aðstoða séum "Á STAÐNUM"  meðan við sinnum skjólstæðingunum, en ekki vinn aá vélrænan hátt. 

en ég ætl

 

Ætla horfa á þennan þátt í kvöld , þó sé á kafi í öðru í augnablikinu :P