Hjálpartæki og laus skrúfa!

Ég rölti mér inn í verslun sem selur hjálpartæki af hinum ýmsu stærðum og gerðum og þar á meðal allskonar nuddtæki...mmmmm...ohhhhh....ég elska nudd ....ég skoðaði mig um og afgreiðsludama bauðst til að aðstoða mig, en ég sagðist bara vera skoða....prufaði í smástund að setja eitt tækið í gang og vá! Bingó...langaði í það, veit að mun veita góða tilfinningu að láta það nudda sig.... Ákvað að ég skildi kíkja í þessa verslun aftur bráðlega og gerði það....þetta sama nuddtæki ef má kalla svo kallaði mig beint til sín og ég gat ekki hamið mig að kveikja á því aftur....Mmmmm, já, verð að segja að ekki minnkaði áhugi til kaupanna...þá kemur að mér afgreiðslumaður í þetta sinn og býður fram aðstoð sína... hmmmm....ég spyr hann svona til að segja nú e-ð: "Í hverju felst nú helst munurinn á þessu dóti?"  ...og hann svarar:"Það fer eftir hverju þú ert að leita"! HHmmmm.... Ég sagðist nú reyndar ekki vera kaupa þetta fyrir sjálfa mig svo ég væri ekki alveg viss............!!! hehe....Veit ekki hvort hann trúði mér, en hann horfði á mig og sagði :"Mikið rosalega ertu með falleg augu!" ...Hvort það var þessvegna eða ekki sem ég tók græjuna sem var búin að kveikja á og sagðist ætla fá þetta bara, en hann glotti tók nýja græju sem var í umbúðunum.....leit á mig og sagði að væri algert möst að losa skrúfuna og setja hana EKKI í aftur ....Hmmmmmm, hver er með lausa skrúfu og hvar veit ég ekki...enda græjan enn í umbúðunum,enda var ég  að segja satt...Hún er EKKI handa MÉR 

Hræðslupúkinn ég

http://www.pressan.is/Frettir/Lesafrett/ovedur-likt-og-i-februar-1991-i-adsigi-mikilvaegt-ad-bua-sig-undir-hid-versta-ad-thessu-sinni

 

OMG! Verð alltaf svo hrædd e-ð í svona veðri... man svo vel eftir þessu í feb."91 en þá var ég með frumburðinn agnarlítinn og þorði ekki að láta hann sofa inni í herbergi...hélt að rúðurnar myndu springa í húsinu og rimlarúmið var flutt í holið þar sem engir gluggar voru, allar hurðir lokaðar og við mæðginin bara vorum þar  já kræst , say no more... jamm...alltaf verið pínu dramaqueen... en án gríns, þá var fólk að líma X í gluggana hér á Akureyrinni allavega til að minnka líkur á að þeir brotnuðu í látunum sem voru...En ... núna get ég hvergi falið mig nema á wc-herbergi... það verður kannski bara fínn staður til að að dvelja í í prófalestrinum...Allavega eitt á tæru...verð að fara á stúfana á eftir og redda mér þessum appelsínugulu vinum mínum eyrnatöppunum...þá þarf ég ekki að hlusta á rokið allavega 

Fantasía

Fantasía -

Ég lifi í mörgum heimum...

Draumaheimurinn á "Bleika Skýinu" þar sem allir draumar geta ræst...

Draumaheimurinn sem maður heimsækir í svefni án þess að hafa nokkra stjórn á hvert leiðir mann, milli martraða og ljúfra drauma sem oft skilja eftir stór spurningarmerki þegar maður vaknar... 

Raunheimur þar sem maður lifir í til að þroskast og læra... ég er alltaf að læra meira í dag en í gær ...en gæti þurft að fæðast í hann nokkrum sinnum í viðbót til að ná þeim markmiðum sem ég verð að ná...

Fantasíuheimurinn er einn þeirra sem eru mér jafn nauðsynlegur öllum hinum... allavega fylgir hann mér og mínum ofvirka, hvatvísa huga sem er eins og fiðrildi sem flögrar á milli heima, með því að sveima um alla geima... oftar en ekki fylgir hann hjartanu en ekki heilanum ...

Say no more...  nema að Friðrik Karlssyni tekst oft að hjálpa mér að komast aftur á "réttan stað" eða með öðrum orðum á Jörðina með sinni fallegu tónlist í slökunardeildinni sem mér finnst gott að hlusta á (fyrir utan fallegu lögin og textana hans Bubba, og margra annarra íslenskra og erlendra perla, þungarokk, popp og..og..og.... og þá er ég komin aftur í flögrið... (Vildi bara leyfa fleirum að njóta þessa slökunar ef fólk gefur sér tíma og takk Friðrik að spila þessa fallegu og róandi tóna)...Ást og friður sé með mér og yður.

Skyndiákvörðun og þessir appelsínugulu...

Ég tók skyndiákvörðun´.. reyndar búin að vera ígrunda þá ákvörðun í dálítinn tíma... en greinilega ekki ígrundað hana nóguvel þar sem ég sá ekki fyrir afleiðingarnar... Er reyndar ekki og hef aldrei verið sleip að sjá fram í tímann...enda lifi ég sem betur fer að mestu leyti fyrir daginn í dag..nema núna er ég að lifa fyrir morgundaginn og læra fyrir sérhæfða endurlífgun, en verð á slíku námskeiði á Sak allan morgundaginn... og þarf reyndar líka að flytja tvo fyrirlestra í vikunni og leggja lokahönd á þá ásamt hópunum sem  er í...en já, þá kem ég einmitt að byrjuninni....

Hver segi að ég vaði úr einu í annað...Ég semsagt lokaði facebókinni minni á mánudagskvöldið og ætlaði að hafa hana lokaða a.m.k. þar til í prófatíðinni.... þá er facebook nefninlega ómissandi hjálpartæki í flokknum "Spurt og Svarað" þar sem við bekkjarsystkinin gefum hvort öðru pepp og stuðning í allskonar formi....

En já... ég VARÐ að opna feisið aftur útaf verkefnavinnu...hóparnir sem ég er í eru dreifðir hingað og þangað um landið svo þá er spjallgrúppa á feisinu okkar samskiptaleið.... ok, ég lokaði aftur...en opnaði aftur ... því ég varð að komast upp í skóla núna´til ða prenta út og komast í þögn  til að geta einbeitt mér að lestri bókarinnar sem ég þarf að klára fyrir morgundaginn... og mundi þá að aðgangskortið mitt er ekki að virka á útihurðina hér um helgar ...svo fésbókaropnunin bjargaði mér þar sem ég gat spurt hvort einvher væri upp í skóla og gæti hleypt mér inn.

Nú er ég búin að prenta og koma mér fyrir á bás í bókasafninu...til að fá ÞÖGNINA ....Er þá ekki ein manneskja hér malandi í SÍMANN að leysa úr fjölskylduvandræðum sínum....og ég er búin að komast að því að þolmörk þolinmæðinnar minnar eru alveg að nálgast...sem hefur ekki verið sú allra besta síðustu viku vegna ýmissra atriða sem koma kannski út í ævisögunni en ekki fyrr.... en anywho! Ég veit ekki hvar ég væri án   APPELSÍNUGULU eyrnatappanna minna sem eru mínir bestu vinir í tilfellum eins og eþssu...(nú ma´hún blaðra eins og hún vill  án þess ða ég heyri eða pirrist ) og einnig sumar nætur  eins og t.d. í nótt, sem var eins og ég byggi í Dýragarði með eintómum villidýrum á neðri hæðinni  lætin voru slík.....Þangað til ég fann þá APPELSÍNUGULU..

Eigið magnaða viku framundan..veit að mín verður full af skemmtilegu fólki og brjálaðri vinnu í skúlenn fram á kvöld ... until....  Later aligater.....

Scanninn og þolinmæðin

Ég hef sagt það áður og segi það enn..... er svo heppin með þessa drengi mína alla saman ...

...eina stundina kenna þeir mér að læra á þolrifin...(en í þennan heim fæddist ég einmitt til að læra ÞOLINMÆÐI og hún þrautir vinnur allar)  .....  en þá næstu bjarga þeir geðheilsu minni með snilli sinni....var semsagt að renna út á tíma með að skila ritgerð, átti bara eftir að skanna inn þrjú fylgiblöð svo gæti sent hana.... 

...var í 1 1/2 tíma eftir miðnætti í gær að reyna fá þráðlausa flotta scannann í flotta þráðlausa bleklausa prentaranum mínum  til að virka (hvað er málið að láta blek kosta næstum það sama og nýr prentari? ...munar 3000 kr.) ... jæja, ætlaði að njóta þess að skríða undir sæng eftir góða sturtu í gærkvöldi, bara rétt svo að scanna þessi blöð inn fyrst svo  ég gæti sent þetta frá mér í dag.... ómæ...eftir að vera orðin héluð í gegn, brasandi á handklæðinu í þennan 1 1/2 tíma að reyna fá prentarann og scannann til að tengjast tölvunni gafst ég upp og fór undir sæng...

...ekki tók nú betra við þá þvi ég var svo héluð og enginn lifandi miðstöð undir sænginni   þannig að ég varð að fara fram og skella hitapoka í örrann og vefja honum svo utanum mig þegar skreið uppí.... jú...það lagaðist mikið, en hefði þurft að eiga enn stærri grjóna -eða hefði þurft að vera enn minni sjálf svo hann gæti hlýjað mér allri í einu ...neita því ekki að ljúft væri að skríða uppí ból sem væri búið að hita upp ... en loks sofnaði ég og kíkti á þetta aftur í morgun...

...en nóttinni hafði ekki tekist að fá þetta drasl til að virka frekar og því brá ég á það snilldarráð að gera það sem ég allavega kunni..en það var að uninstalla bara drallinu og setja inn upp á nýtt...... ÚPPSSSSS...þá kemur að því hvað ég er heppin  ... Bjarki minn sem skildi reyndar ekki af hverju mér datt í hug að henda þessu úr tölvunni því það hafði víst ekki verið svo gott að setja þetta inn síðast ....En snillinn minn....auðvitað tókst honum það eftir smá pælingar og þolinmæði hans sem mig skortir í svona málum hehe... og  scanninn virkar nú  sem aldrei fyrr... 

...nú er ég semsagt ready to SEND þessa ritgerð frá mér og þar með laus við hana degi áður en tíminn rennur út.... og get farið að einbeita mér að því næsta..... Fékk að vísu fúlasta tölvupóst sem hef fengið í dag .... en ætla ekki að tjá mig um hann nánar þar sem ég TRÚI að það verði hægt að leysa úr því ...

...spyr mig nú samt stundum sömu spurningu og var spurð einu sinni: "Dolla mín...hvernig er hægt að vera þú?"     Jaaa...svarið er einfalt: Það er ekki hægt -það er HRATT...tíminn flýgur frá mér og ég reyni að hlaupa á eftir og narta í hælana á honum

Ert þú pabbi minn?

Þegar ég var stelpa var pabbi að vinna við þá iðn sem hann lærði sem er múrari. (Man þegar ég ætlaði að feta í fótspor föðurins og verða fyrsta múrarakonan á Íslandi)! Sá gamli þurfti þó ekki að hafa mikið fyrir að snúa mér við með þá hugsun og óskaði þess ekki beint sem framtíðarstarf fyrir dótturina..Takk fyrir það pabbi minn.

Hann var oft og iðulega að vinna úti og á  veturna var hann ævinlega alskeggjaður eins og virðist tíska hjá ungum mönnum í dag hver sem skýringin er .... og á vorin var eitt af verkefnum fyrir sumarið að klæðast nýjum og léttari búning þegar hann afhjúpaðist vetrarhamnum. Þetta þýddi það að ef pabbi sem á skilið að fá orðu fyrir að hafa sloppið tiltölulega heill á frá því að búa með 5 kvenskörungum, þar af ÞREMUR Sporðdrekum ...Já SÆLL! ...já, áfram með söguna...þegar sá gamli var LENGI inni á baði, þýddi það að hann var að raka sig fyrir sumarið. Eins og þeir sem vita hvað menn breytast mikið þegar hafa verið alskeggjaðir í langan tíma verða allt í einu "allsberir" í framan þá getið þið skilið viðbrögð hjá annarri hvorri af "litlu" systrunum eða tveimur yngstu, man ekki hvor þeirra það var....en pabbi byrtist í holinu frammi og þær verða svona líka feimnar við þennan mann..... Önnur þeirra var  samt aðeins áræðnari, ákvað að ávarpa þann ókunnuga og segir varlega:"Ert ÞÚ pabbi minn?" hehe.... Datt þetta í hug þegar ég sá þetta dásamlega myndband hér...

Kannski álíka var þegar ég lét án nokkurs fyrirvara klippa mig knallstutt um árið !!! omg, viðbrögðin hjá karlpeningunum mínum stóðu ekki á sér.... Ég mæti í klippingu og segi að ég vilji alveg stutt! ... Hvað meinar þú sagði hárgreiðslukonan?....Jú segi ég :"ég ætla að fá alveg stutt hárið, drengjakoll...." Já...ha??? Ertu alveg viss? er ég spurð aftur. Jú, mín var aldeilis ákveðin sko og þurfti ekki að sannfæra klipparann frekar en hún fór í skógarhöggshaminn og byrjaði ..."Má ég nota hnífinn?" spurði hún svo ...já, alveg eins og þú vilt og hvernig sem þú vilt sagði ég... Jiiii...en gaman segir hún...það er svo sjaldan sem maður fær að gera e-ð svona....

Jæja, stuttu seinna er ég orðin "sköllótt" eða því sem næst en svona líka agalega ánægð með spegilmyndina...borga með glöðu geði og sæki svo yngsta soninn í leikskólann þá var hann tæplega tveggja ára... Þegar hann sér þessa ókunnugu konu sem ætlaði að taka hann með sér bilaðist hann og ríghélt sér í leikskólakennarann og ætlaði sko EKKI heim með þessari konu en leikskólakennarinn fékk hann til að sættast á að jú...líklega væri það óhætt og mamman væri bara "aðeins " með nýtt útlit....ok, við erum rétt komin heim þegar sá næsti í röðinni kemur heim úr skólanum þá átta ára... Hann var ekki vanur að skafa utan af hlutunum (hvaðan sem hann hefur það nú ) og segir um leið og hann sér mig..... "Ojjjj mamma...þú ert illa ömurleg!" Jahá... það er einmitt það...smám saman er dásamlega líðanin hvað ég var fín með nýja lúkkið farin að breytast...og ég ekki alveg jafn örugg með þetta.... en bíðum nú við....kemur þá sá elsti að verða tíu ára heim úr skólanum. Hann kemur inn....snarstoppar þegar hann sér mig og segir EKKI NEITT... ég verð nú vongóð að þarna sé nú einn sme kunni flott að meta og spyr hann því hvort ég sé ekki FÍN?   "NO KOMMENT"  segir hann sem var heldur dannaðari en hinn hehe.... en með þessu kemmenti sagði hann nkl. það sem hann meinti og það var að ég var illa ömurleg eins og bróðirinn orðaði svo pent hehe.....

Þá er komið að því að húsbóndinn sem þá var kom heim úr vinnu og sér frúnna...hann þreifaði aftan á hnakkann á mér (var að vona að þar væri rosahnútur bara í leyni ) ...finnur ekkert og segir:"Það var ekki verið að biðja um leyfi" !

hahaha....omg, get sagt ykkur það að ég sá mynd af mér frá þessu tímabili og ég skil fullkomlega viðbrögðin hjá þeim ÖLLUM ... say no more annað en að hár í framan...hár á höfði eða hár  everywere þá er sko misjafnt hvernig fólk þau ber

Magnaður dagur

 Dagarnir verða ekki magnaðari en þessi en komst að því að þetta er erfiðara en ég hélt að vera svona á hliðarlínunni og bíða eftir fréttum   ...Dauðhrekk við í hvert sinn sem síminn hringir eða ef kemur rautt merki um nýja færslu á facebook... En auðvitað reynir mest á snillingana á vígvellinum sem stóðu sig frábærlega og fengu frábærustu verðlaun sem hvert foreldri getur beðið um ...lítil og fullkomin dökkhærð lubbulína mætt á svæðið ...ég get ekki beðið um meir

 

 Ég veit vel hvað vakti mig....Einu löglegu vakningarnar um miðja nótt er að fá svona gleðilegar fréttir og  kl.04 í nótt, þegar Rúnar minn hringdi í ringlaða mömmu sína og sagði henni að litla fjölskyldan væri á leið á fæðingardeildina ... Elsku litla ömmumúsin mín er Meyja og gæti ekki verið stundvísari en að mæta á settum degi 6. September ...

Þessi  litla dúllan okkar lét mömmu sína finna hressilega fyrir sér næstum alla meðgönguna, og ekki síður fæðingunni sem er búin að vera í gangi síðan um miðnætti...svo móðirin fékk ekki afslátt af fæðingunni (DUGLEGUST elsku Andrea ) ...og ömmurnar u.þ.b. að fara á límingunum....varð að hringja á fæðingarganginn og fá fullvissu um að allt væri í orden 3 tímum eftir að ég hélt að litla manneskjan væri að mæta...Pabbinn heldur betur að standa sig í að vera stuðningur... en nú er hún fædd... FULLKOMIN  dásemdarengill ömmu sinnar  ...

 

Nú þarf ég BARA að bíða í viku með að sjá hana og halda á henni og snerta litla nebbann og eyrun og alla litlu fingurnar hennar og tær .....Eins gott að verður brjálað að gera hjá mér í biðinni...  Skyldumæting alla virka daga næstu 5 vikurnar í klíníska náminu ...en fer sko suður strax næstu helgi ..allamalla litla dásemdin mín ... Ég er stolt amma og montin  

 

Flugvallasérfræðingurinn snýr aftur.....

Ég er glaðasta, glaðasta, glaðasta, Dollan í heimi...

eftir að vera búin að brasast við að sortera hvað færi með mér suður náði ég að fylla 3 ferðatöskur... Ein bara með skótaui...já, meina verð nú í 3 mánuði og það þarf fjallaskó, gönguskó, hlaupaskó, spariskó, sandala, götuskó......  síðan var ég sótt af Ingu minni  sem bauð mér í lunch og svo köku og café á eftir og síðan  skutl á völlinn... þar varð hún vitni að  ævintýralegu  inntékki  sem enginn nema ég myndi lenda í ...svo ævintýralegt að það hefur verið  minna mál hjá mér þrátt fyrir allskyns vandræðagang að ferðast milli landa, jafnvel á mínum mælikvarða...  En... þegar sú sem tékkaði mig inn var komin í vandræði og talaði mann og ANNAN...það endaði svo með að þessi Annan, reddaði mér og miskunnaði sig yfir þessa konu sem klúðraði þegar hún keypti flugið að bóka farangur ...hvað þá að hún væri með 35kg í yfirvigt + þessi 20 sem má hafa .... og sögðu mér bara að þetta væri DÝRT!   ég spurði: „hvað dýrt..." Svarið var: „MJÖG DÝRT!"    obbobbobb...ég sagðist þá vera hætt við að fara með farangurinn..myndi bara senda hann með bíl..... þá var hann svo almennilegur og var heillengi að finna út hvernig hann gæti búið til afslatt fyrir Dolls.... og ég sagðist ekki borga krónu meira en 10.000 ... og slapp með 7500 fyrir farangurinn ...obbobboobbb.... en mikið var hann almennilegur , enda sagði ég honum það og þakkaði liðlegheitin 

 Síðan beið Gulla einkabílstjóri á flugvellinum sem tók á móti mér með risa knúsi,  skutlaði mér í íbúðina með útdreginn rauða dregilinn... og við erum að tala um að það var ást við fyrstu sýn að koma þangað...Vá hvað mér mun eiga eftir að líða vel hér í sumar    Love it !! 

Launin sem borga ekki reikningana gera þetta þess virði

Hvað er að manni að vera læra hjúkrun?

 Þessari spurningu get ég ekki svarað og hef þó spurt mig oftar en einu sinni  í gegnum tíðina... nema það að ég vil gefa af mér þar sem ég get.

Gæti t.d.  ekki unnið bak við skrifborð allan daginn .... en ekki eru það launin sem drógu mann af stað, nema auðvitað þau sem maður fær frá þakklátum skjólstæðingum, slík „laun" ylja manni um hjartaræturnar en borga ekki reikningana samt... þeirra vegna heldur maður þetta þó út og gerir vinnuna þess virði ásamt því að maður vonast til að ástandið batni ...svona áður en maður tekur endanlega ákvörðun að flytja úr landi.  

Í fyrrakvöld fékk ég eitt slíkt komment sem er eitt það besta af mörgum  sem hef fengið .. það snerti við strengjunum mínum og þó ég hafi sinnt þessum einstakling "ómeðvitað" þannig lagað... bara eins og ég geri...þá mun ég hér eftir hafa þessi "sjálfsögðu" atriði ávallt í huga þegar ég sinni mínum skjólstæðingum í framtíðinni...

Þetta kom frá skjólstæðing sem þarf að þiggja mjög mikla aðstoð og eðlilega er fólk missátt við að verða svo mikið öðrum háð... en hún gaf mér kredit sem mun nýtast mér til áframhaldandi góðra verka sem felast í framkomu og HVERNIG hlutir eru bæði sagðir og gerðir....Munum öll sem eitt sem störfum við þjónustu á öllum stigum og ekki síst þar sem við höfum brothættar, viðkvæmar sálir á okkar ábyrgð sem þurfa svo oft að kyngja stoltinu sem þó þykir sjálsfsögð mannréttindi að halda...já, munum...að þeir sem segja lítið og sjaldan...það er fólk sem oft tekur MEST eftir hvað við segum, hvernig við segjum það og hvernig við komum fram..

Það eru þessi ÓYRTU tjáskipti sem skipta svo miklu máli líka.... fékk pínu illt í hjartað þegar hún sagði mér með tárin í augunum hve misjafn það er að þurfa  þiggja það að láta mata sig...semsagt hvað þeir einstaklingar sem eru að mata gera það á misjafnan hátt, sumir jafnvel þannig að fólk missir matarlystina..

Gleymum ekki að verðum að mæta fólki þar sem það er statt og gefa tíma og góða nærveru.. mikilvægt að við sem erum að aðstoða séum "Á STAÐNUM"  meðan við sinnum skjólstæðingunum, en ekki vinn aá vélrænan hátt. 

en ég ætl

 

Ætla horfa á þennan þátt í kvöld , þó sé á kafi í öðru í augnablikinu :P 

Ekki gera ekki neitt...Þurfum ekki að láta okkur kveljast

Ég vissi ekki að ég væri með endometriosis eða legslímuflakk fyrr en vaknaði af svæfingu eftir legnám fyrir þremur árum og læknirinn kom og óskaði mér innilega til hamingju með að vera laus við þetta líffæri!!!  MIKIÐ sem ég er þakklát fyrir að vera laus við mitt leg, það get ég aldrei sagt af nógu mikilli sannfæringu því ég eignaðist NÝTT LÍF ! Er ekki að meina að hver sem er fari í svo róttækar aðgerðir sem legnám er, en KÆRU KONUR  sem eruð að drepast úr þessu...Við þurfum EKKI að láta okkur kveljast og það hefði ég verið til í að vita fyrr kannski, því  til eru fleiri leiðir sem hægt er að prófa fyrst.

Í mínu tilviki voru þessir mánuðir sem tók að jafna mig þess virði og miklu meira en það.... Get grátið þegar hugsa um hve mörg ár í hörmung þetta var og ég hélt þetta fylgdi því bara að vera kona á túr...þó sumar vinkonur mínar segðust bara vera í nokkra daga og þyrftu ekki að taka verkjalyf!!! Hélt stundum að þær væru að ljúga

Það versta sem mér fannst við að verða einstæð, var að geta ekki vakið manninn á næturna eins og ég þurfti stundum að gera þegar ég var verst ef ég gleymdi að setja verkjalyf og vatnsglas á náttborðið fyrir nóttina...ég komst ekki framúr til að ná mér í og gat bara skriðið fram en ekki staðið upp til að teygja mig upp í skáp.  Í hverjum einasta mánuði var ég að engjast úr krampaverkjum í 2-3 daga, var á blæðingum í 10 daga til tvær vikur, oft sturtblæðingum ...og  byrjaði svo strax að kvíða fyrir næsta tímabili sem kom mesta lagi 10 dögum til tveimur  vikum seinna. Þá byrjaði allt aftur! ..ég gat ekki keyrt bíl þessa daga þegar var verst, var stórhættuleg í umferðinni og sinnti engum umferðarreglum! Gat ekki talað við fólk, svaraði t.d. ekki síma , því ég hafði ekki kraft til að tala. Man einu sinni þegar ég staulaðist út í apotek , lagðist fram á afgreiðsluborðið og bað um allt sem hægt væri að fá til að lækna túrverki og það strax...rétt gat hvíslað þessu svo skildist...Veit ekki hvað aumingja afgreiðslukonan hefur haldið um mig en sagði slíka töfralausn ekki vera til því miður svo ég fékk það sama og vanalega og dugði yfirleitt ef ég náði að taka áður en verkirnir urðu óbærilegir, þá varð lítið við ráðið meðan mestu krampaverkirnir gegnu yfir.  Lýstu sér sem verstu samdráttarverkir. 

Vegna fáfræðslu þá hvarflaði Ekki að mér að um endometriosu væri að ræða...eða réttara, jú, kannksi hvarflaði það að mér, en e´g vissi ekki að hægt væri að gera e-ð við því...hélt ég bara væri „ein af þessum óheppnu sem væri með svona mikla túrverki"   alveg frá því ég byrjaði 11 ára gömul, en fannst verst að það varð bara verra með árunum ...og þegar ég komin á fimmtugsaldur var enn að drepast vegna túrvandamála, þá fannst mér nóg komið ... hefði svo löngu fyrr viljað vera búin að láta gera e-ð við þessu og hefði gert það ef ég hefði vitað betur.

Konur ...Það er EKKI eðlilegt að vera „Á FLOTI"þegar blæðingar eru...það er EKKI eðlilegt að vera með verki við samfarir og jafnvel hreinlega bara ekki þola slíkar athafnir ...það er EKKI eðlilegt að vera með svo mikla verki að maður orkar ekki annað en liggja í hnipri og rugga sér fram og aftur og grenja af verkjum...það er EKKI eðlilegt  að vera á blæðingum í hálfan mánuð og byrja aftur jafnlengi eftir nokkra daga...

Talið við samtökin enometriosis  eða farið til læknis , það er hægt að bæta ástandið og tala ekki um ef þið eruð hættar og alveg ákveðnar að eignast ekki fleiri börn ...Get sagt að legnám breytti lífi mínu og ég varð eins og upprisin... kvíði ekki lengur að fara í ferðalög , kvíði ekki að fara sofa og eiga á hættu að vakna í krampakasti  og því að þurfa eiga þetta vofandi yfir mér í tíma og ótíma ...Ég er FRJÁLS og ...

... Nú elska ég lífið og lífið elskar mig

 

http://www.visir.is/dagur-hinna-slaemu--turverkja-/article/2012702239987